Black Creek Revisited

Door Ludwig Poignie

Nu donderdag 30 september baadt de Kortrijkse Schouwburg in een waar ‘country and western’-sfeertje. En nee, stadsicoon Morris geeft Lucky Luke geen tweede leven. Wel theatericoon Lucas Van den Eynde die met 'Onheil in Black Creek' zijn allereerste soloproductie op de bühne zet.

Lukas Van den Eynde als Dirk in “Onheil in Black Creek”

Toen Bo Spaenc, componist en bezieler van theatergezelschap MT De Kolonie, aan Lucas Van den Eynde het voorstel deed om eindelijk eens iets samen te doen, hoefde hij niet lang te twijfelen. Hun vriendschap sinds hun lang vervlogen “Herman Teirlinck”-studieperiode deed de vonk overslaan. Maar toen ook scenarist en creatief superbrein Hugo Matthyssen voor de plot tekende, was het hek van de dam. Die twee kenden mekaar nog van het onovertroffen Kulderzipken. En zo resulteerde deze creatieve smeltkroes uiteindelijk in een heuse muziektheaterwestern, 'Onheil in Black Creek'. 

Lucas Van den Eynde hoeven we nog nauwelijks voor te stellen. Iedereen kent uiteraard nog Xavier De Baere, de professionele afscheidnemer uit Morgen Maandag, en Bucky Laplasse uit Het Eiland, twee alter ego’s waarmee hij in Vlaanderen brede bekendheid opbouwde. Maar zijn schijnbaar onuitputtelijk film- en televiesiewerk doet ons in geen geval zijn puur theaterrepertoire vergeten. Hoe hij Daens gestalte gaf bv. , of hoe hij Edwaar ten tonele bracht in Ten Oorlog, de Blauwe Maandag-masterpiece van Luk Perceval, waarvoor hij ook terecht een Arlecchino in de wacht sleepte. 

MT De Kolonie stelt zichzelf op hun site voor als een gezelschap dat “tekst, muziek en beeld als partituur gebruikt om verhalen en emoties over te brengen, en het publiek te inspireren.” De Kolonie bouwde in het verleden al een reputatie uit op gebied van muziektheater. Iets wat Van den Eynde kon appreciëren en de samenwerking bespoedigde. In HNB zegt hij hierover: ”Als muziek en theater op een weloverwogen manier een symbiose vormen, tillen die twee mekaar op. Dan dient de muziek het verhaal en zit de balans juist.” Hefboom voor die evenwichtsoefening vormt hier uiteraard de muzikale omlijsting. En zoals te verwachten valt, is de hoofdrol weggelegd voor een opzwepende mix van country-tunes en bezwerende blues-riffs. Perfecte smaakmaker om aan het gelaagde verhaal het perfecte piment te geven. 

Componist Bo Spaenc en acteur Lucas Van den Eynde

Want gelaagd is het verhaal van Black Creek zeker. Matthyssen creëerde protagonist Dirk als mens van vlees en bloed. Als bezieler van een heus westerncowboydorp, genre Tremelo, speelt hij met zijn vrienden in traditionele cowboy-outfits gevechten en duels na. Maar een jongere lichting neemt de fakkel over en wil met een alternatieve eco-aanpak het reenactment-dorpje een andere richting doen uitgaan. Volgt een onvermijdelijke clash der generaties en zo verwordt het stuk tot een verhaal over ‘dingen die voorbij gaan’, maar vooral over de (on)wil om het verleden te kunnen loslaten, over het hartzeer van hoe de jeugd met andere visies een levenswerk opblazen. Deze emoties worden nog versterkt door de ontroerende vriendschapsband onder de anciens onder de weekendcowboys, en door een duister voorval dat zo’n 15 jaar geleden een dodelijk slachtoffer eiste tijdens de zoveelste voorstelling van ‘het ophangen van een paardendief’…