De herinnering van ... Lara Staal

Lara Staal is afkomstig uit Zwolle (Nederland). Ze is theatermaker, schrijver en onderzoeker.

Ze vertelt ons over haar eerste herinnering aan Kortrijk en geeft graag nog een tip mee aan jonge artiesten uit Kortrijk;

Wat is je eerste herinnering aan Kortrijk  of de regio? 

Toen ik nog als programmeur bij Frascati Theater werkte heb ik vaak de Budavista-programma’s bezocht, waar een unieke Kortrijk Congé-ervaring tussen zat: binnen Kortrijk was een tijdelijke stad gecreëerd waar je met groenten de entree kon betalen. Alle artistieke praktijken draaiden om gemeenschapsvorming en het delen van zorg, kennis en taken. 

Een andere belangrijke herinnering was het spelen van de voorstelling ‘DISSIDENT’ voor een zaal met mensen uit het onderwijs. Ik herinner me een intens en bewogen nagesprek met leerkrachten, leerlingen en CLB’ers – het unieke gevoel van een voorstelling brengen die precies op de juiste plek landt.

Ik had ook een hele fijne ervaring met Ecopolis in 2023 in Kortrijk. Documentairemaakster Aisha Adepoju, ik en een groep leerlingen van het PTI voerden gesprekken over de klimaatcrisis en maakten een korte film. Al met al dus veel fijne en beklijvende herinneringen aan Kortrijk!

Heb je een specifieke plaats in Kortrijk die voor jou bijzonder is en waarom? 

In de zomer van 2019 had mijn vriend een residentie in Kortrijk en sliepen we met onze vier maanden oude baby in ons Volkswagen-busje in de stadstuin van DURFBAR. De eerste nacht werd mijn zoontje wakker met zeker dertig muggenbeten op z’n gezicht. Ondanks het feit dat iedereen dacht dat hij een of andere zware kinderziekte had, was die tuin een fantastische plek in de luwte waar cultuur en sociale uitwisseling voortdurend door elkaar heen lopen.

Welke plaats nemen je roots in binnen je artistieke oeuvre? 

Roots kunnen zoveel verschillende dingen betekenen. Zo zijn mijn ouders en broer cruciaal geweest in de vorming van wie ik nu ben, net als hun diepe banden met internationale contexten. Bovendien denk ik dat de mensen met wie ik werk als ik theater maak vaak zeer bepaald zijn door hun roots en achtergrond. Dat thema loopt dus als een rode draad doorheen mijn werk.

Wat zou je willen zeggen tegen de jonge generatie artiesten uit Kortrijk?

Ik durf niet beweren dat ik weet wat het betekent om als kunstenaar in Kortrijk op te groeien. Dus wat volgt zal vooral slaan op iedereen die als kunstenaar actief is: kijk naar de wereld om je heen en weet dat jouw werk zich altijd direct of indirect tot die grotere context verhoudt; probeer, ondanks het feit dat het kunstenaarsbestaan regelmatig zeer kwetsbaar voelt, om de mazen en kieren te vinden waar je zelf keuzes kan maken in plaats van louter afhankelijkheid te ervaren; durf vertrouwen op je stem en dat die in welke context of vorm dan ook altijd door alles wat je doet heen zal spreken en de juiste oren zal vinden; oefen in het vertrouwen in de rimpels die ontstaan als je een steen in het water gooit.

"Al eeuwenlang stoppen we misdadigers weg in gevangenissen. Maar al even lang komen ze daar slechter terug uit. Dus waarom houden we dat systeem in stand? Theatermaker Lara Staal buigt zich met vier ex-gedetineerden over dat vraagstuk, in de zoektocht naar een menswaardiger alternatief."

'De Gevangenis' van Lara Staal is bij ons te zien op woensdag 26 maart in Scala van Unie der Zorgelozen.